Στο τέλος της έβδομης μέρας της δημιουργίας, κοιτάει ο Θεός αυτά που έκανε.
Κοιτάει τα πουλιά και λέει:
«Πωπω, τι κελάιδημα, τι χρώματα… Δεν παίζομαι!»
Κοιτάει τα λιοντάρια και λέει:«Πωπω, τι δύναμη, τι θάρρος, τι περηφάνια… Είμαι άπαιχτος!»
Κοιτάει τον Αδάμ και λέει:
«Πωπω, τι άνδρας, τι παίδαρος, τι ομορφιά… Είμαι άπαιχτος, είμαι Θεός!»
Κοιτάζει και την Εύα και λέει:
«Δεν πειράζει, θα βάφεται…»
Κοιτάει τα πουλιά και λέει:
«Πωπω, τι κελάιδημα, τι χρώματα… Δεν παίζομαι!»
Κοιτάει τα λιοντάρια και λέει:«Πωπω, τι δύναμη, τι θάρρος, τι περηφάνια… Είμαι άπαιχτος!»
Κοιτάει τον Αδάμ και λέει:
«Πωπω, τι άνδρας, τι παίδαρος, τι ομορφιά… Είμαι άπαιχτος, είμαι Θεός!»
Κοιτάζει και την Εύα και λέει:
«Δεν πειράζει, θα βάφεται…»
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου