Το τζίνι

-Βρε συ Τάκη, γιατί περπατάς σαν χεσμένος?
- Άστα πονάει ο κώλ@ς μου.
-Γιατι?

- Να χτες το βράδυ καθώς περπατούσα για να ξεχάσω το χωρισμό με τη Καιτούλα, κλωτσησα ένα λυχνάρι, βγαίνει έξω ενα Τζίνι και μου λέει, έχεις μια ευχή!
Και γω του είπα δε με γ@μάς και συ βραδιάτικα.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου