Μια ξανθιά πάει σ ένα μαγαζί με ηλεκτρικά είδη και ρωτάει:
– Πόσο κάνει αυτός ο φούρνος;
– Δεν πουλάμε πράγματα σε ξανθιές! αποκρίνεται ο υπάλληλος.
Την επόμενη μέρα η ξανθιά βάφει τα μαλλιά της μαύρα και ξαναπάει:
– Πόσο κάνει αυτός ο φούρνος; ρωτάει τον υπάλληλο.
– Δυστυχώς, δεν πουλάμε σε ξανθιές! της λέει αυτός.
Η ξανθιά δεν το βάζει κάτω.
Την επόμενη μέρα βάφει τα μαλλιά της κόκκινα και πάει πάλι στο ίδιο κατάστημα:
– Πόσο κάνει αυτός ο φούρνος; ρωτάει.
– Λυπάμαι, αποκρίνεται ο υπάλληλος, αλλά δεν πουλάμε σε ξανθιές.
– Μα πως το κατάλαβες; ξεσπάει η ξανθιά. Αφού έχω βάψει τα μαλλιά μου!
– Γιατί αυτός δεν είναι φούρνος, είναι τηλεόραση!
– Πόσο κάνει αυτός ο φούρνος;
– Δεν πουλάμε πράγματα σε ξανθιές! αποκρίνεται ο υπάλληλος.
Την επόμενη μέρα η ξανθιά βάφει τα μαλλιά της μαύρα και ξαναπάει:
– Πόσο κάνει αυτός ο φούρνος; ρωτάει τον υπάλληλο.
– Δυστυχώς, δεν πουλάμε σε ξανθιές! της λέει αυτός.
Η ξανθιά δεν το βάζει κάτω.
Την επόμενη μέρα βάφει τα μαλλιά της κόκκινα και πάει πάλι στο ίδιο κατάστημα:
– Πόσο κάνει αυτός ο φούρνος; ρωτάει.
– Λυπάμαι, αποκρίνεται ο υπάλληλος, αλλά δεν πουλάμε σε ξανθιές.
– Μα πως το κατάλαβες; ξεσπάει η ξανθιά. Αφού έχω βάψει τα μαλλιά μου!
– Γιατί αυτός δεν είναι φούρνος, είναι τηλεόραση!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου