Το πουστοχώρι...
Ήτανε, λέει, δυο τύποι που κάνανε με το αυτοκίνητό τους εσωτερικό τουρισμό. Σταμάτησαν για καφέ στην Κρυσταλοπηγή, περάσανε από την Πάνω συκια, ρίξανε μια βουτιά στην παραλία, σταμάτησαν για φαγητό στην ταβερνα, είπανε να κατευθυνθούν προς την κατω συκια κι έτσι όπως πήγαιναν, σε μια διασταύρωση είδαν μια ταμπέλα που έδειχνε: δεξιά προς Κερατοχώρι, αριστερά προς Πουστοχώρι.
Παραξενεμένοι από το όνομα του χωριού, άνοιξαν το χάρτη. Περίεργο, το Πουστοχώρι δεν υπήρχε στο χάρτη.
Αποφάσισαν να πάνε να δούνε τι παίζει. Στα όρια ενός γραφικού χωριουδακίου είδαν μια ταμπέλα: "Καλώς ορίσατε στο Πουστοχώρι". Έβαλαν τα γέλια, κατέβηκαν απ' το αμάξι και κατευθύνθηκαν στο χωριό. Λίγα μέτρα πιο κάτω συνάντησαν έναν αγρότη που κλάδευε κάτι δέντρα.
"Γειά χαρά ρε πατριώτη" του είπαν, "πως λέγεται το γραφικό και όμορφο χωριό?"
Ο αγρότης αδιάφορος τους κοίταξε λίγο και συνεχίζοντας να κλαδεύει τους λέει αδιάφορα:
"Α! Πουστοχώρι λέγεται το χωριό μας".
Κρατώντας τα γέλια τους τον ρωτάνε: "Μα καλά, συγγνώμη δηλαδή... δεν είναι λίγο παράξενο όνομα για χωριό?"
"Τι να σας πω ρε παιδιά... πάππου προς πάππου Πουστοχώρι λέγεται το χωριό!" τους λέει ο τύπος και συνεχίζει το κλάδεμα.
Οι άλλοι επιμένουν: "Μα γιατί να λέτε Πουστοχώρι ένα τόσο όμορφο και γραφικό χωριό?"
Ο άλλος σταματά το κλάδεμα, ξύνει λίγο το κεφάλι του και τους λέει: "Τι να σας πω ρε παιδιά... δεν το'χω σκεφτεί ποτέ... πάππου προς πάππου έτσι το λέμε... δεν ξέρω από τέτοια... αλλά μιας και θέλετε να μάθετε την ιστορία του χωριού, μισό λεπτό να φωνάξω τη γυναίκα μου που είναι και δασκάλα και ξέρει κάτι παραπάνω..."
Στρέφεται προς ένα σπιτάκι στο βάθος και φωνάζει:
βαγγεληηηηηηηηηηηηηηηηηη
Ήτανε, λέει, δυο τύποι που κάνανε με το αυτοκίνητό τους εσωτερικό τουρισμό. Σταμάτησαν για καφέ στην Κρυσταλοπηγή, περάσανε από την Πάνω συκια, ρίξανε μια βουτιά στην παραλία, σταμάτησαν για φαγητό στην ταβερνα, είπανε να κατευθυνθούν προς την κατω συκια κι έτσι όπως πήγαιναν, σε μια διασταύρωση είδαν μια ταμπέλα που έδειχνε: δεξιά προς Κερατοχώρι, αριστερά προς Πουστοχώρι.
Παραξενεμένοι από το όνομα του χωριού, άνοιξαν το χάρτη. Περίεργο, το Πουστοχώρι δεν υπήρχε στο χάρτη.
Αποφάσισαν να πάνε να δούνε τι παίζει. Στα όρια ενός γραφικού χωριουδακίου είδαν μια ταμπέλα: "Καλώς ορίσατε στο Πουστοχώρι". Έβαλαν τα γέλια, κατέβηκαν απ' το αμάξι και κατευθύνθηκαν στο χωριό. Λίγα μέτρα πιο κάτω συνάντησαν έναν αγρότη που κλάδευε κάτι δέντρα.
"Γειά χαρά ρε πατριώτη" του είπαν, "πως λέγεται το γραφικό και όμορφο χωριό?"
Ο αγρότης αδιάφορος τους κοίταξε λίγο και συνεχίζοντας να κλαδεύει τους λέει αδιάφορα:
"Α! Πουστοχώρι λέγεται το χωριό μας".
Κρατώντας τα γέλια τους τον ρωτάνε: "Μα καλά, συγγνώμη δηλαδή... δεν είναι λίγο παράξενο όνομα για χωριό?"
"Τι να σας πω ρε παιδιά... πάππου προς πάππου Πουστοχώρι λέγεται το χωριό!" τους λέει ο τύπος και συνεχίζει το κλάδεμα.
Οι άλλοι επιμένουν: "Μα γιατί να λέτε Πουστοχώρι ένα τόσο όμορφο και γραφικό χωριό?"
Ο άλλος σταματά το κλάδεμα, ξύνει λίγο το κεφάλι του και τους λέει: "Τι να σας πω ρε παιδιά... δεν το'χω σκεφτεί ποτέ... πάππου προς πάππου έτσι το λέμε... δεν ξέρω από τέτοια... αλλά μιας και θέλετε να μάθετε την ιστορία του χωριού, μισό λεπτό να φωνάξω τη γυναίκα μου που είναι και δασκάλα και ξέρει κάτι παραπάνω..."
Στρέφεται προς ένα σπιτάκι στο βάθος και φωνάζει:
βαγγεληηηηηηηηηηηηηηηηηη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου