ΤΑ ΚΑΜΠΑΝΑΚΙΑ!!!

Πάει µια φορά να εξοµολογηθεί ένας που είχε καµπανάκια δεµένα στα πόδια.
    Περίεργος ο παπάς τον ρωτά:
    - Τέκνον µου, γιατί φοράς καµπανάκια στα πόδια;
    - Ξέρετε πάτερ, τα φοράω για να µε ακούν τα ζουζουνάκια και να φεύγουν,
    για να µην τα πατήσω και τα σκοτώσω.
    - Τέκνον µου, εσύ είσαι άγιος άνθρωπος, γιατί ήρθες να εξομολογηθείς;
    - Πάτερ, έχω αµαρτίες.
    - Σε ακούω, τέκνον µου.
    - Να, πέρσι, ήρθε η ξαδέρφη µου στο σπίτι, και κουβέντα την κουβέντα της
    έδωσα µία πίπ@.
    - Τέκνον µου, αµαρτία, αλλά τα καµπανάκια δείχνουν ότι έχεις καλή ψυχή.
    Συχωρεµένος να είσαι.
    - Δεν τέλειωσα πάτερ. Μετά από δυο µήνες ήρθε ο ανιψιός µου σπίτι, και
    πάνω στην κουβέντα, τον έβαλα κάτω και του άλλαξα τα φώτα...
    - Αµαρτία µεγάλη, τέκνον µου, αλλά τα καµπανάκια σε σώζουνε. Συχωρεµένος
    να είσαι.
    - Μα πάτερ, δεν τελείωσα. Πριν δύο µήνες ήρθε η νύφη µου στο σπίτι, και
    πάνω στην κουβέντα της τον φόρεσα. Μετά από µία εβδοµάδα ήρθε η
    θεία µου, και πάνω στην κουβέντα της τον έχωσα στα βυζιά. Και
    πριν δυο µέρες...
    Πετάγεται όρθιος ο παπάς και του λέει:
    - Άντε, χριστιανέ µου! Βγάλε τα καµπανάκια από τα πόδια σου και βάλτα
    στα @ρχίδι@ σου να σε ακούει ο κόσµος και να φεύγει !!!