Είναι ένα κινεζάκι, ένα αμερικανάκι, και ένα ελληνόπουλο και συζητάνε.
Λέει λοιπόν το κινεζάκι:
– Καλά μιλάμε,ο πατέρας μου δουλεύει 100 χιλιόμετρα μακριά απο’δώ αλλά με το καινούριο τρένο 3:00 σχολάει και 3:02 το τραπέζι είναι στρωμένο!
– Καλό, λέει το αμερικανάκι, αλλά εμένα ο πατέρας μου δουλεύει στη Nasa ξέρετε, και με τον καινούριο πύραυλο, δουλεύει στο φεγγάρι. 2:00 σχολάει, 4:00 το τραπέζι είναι στρωμένο!
– Τι μου λέτε ρε, λέει το ελληνόπουλο.
– Εμένα ο πατέρας μου είναι δημόσιος υπάλληλος.
Σχολάει στις 3 και στις 2:30 έχουμε ήδη φάει…
Λέει λοιπόν το κινεζάκι:
– Καλά μιλάμε,ο πατέρας μου δουλεύει 100 χιλιόμετρα μακριά απο’δώ αλλά με το καινούριο τρένο 3:00 σχολάει και 3:02 το τραπέζι είναι στρωμένο!
– Καλό, λέει το αμερικανάκι, αλλά εμένα ο πατέρας μου δουλεύει στη Nasa ξέρετε, και με τον καινούριο πύραυλο, δουλεύει στο φεγγάρι. 2:00 σχολάει, 4:00 το τραπέζι είναι στρωμένο!
– Τι μου λέτε ρε, λέει το ελληνόπουλο.
– Εμένα ο πατέρας μου είναι δημόσιος υπάλληλος.
Σχολάει στις 3 και στις 2:30 έχουμε ήδη φάει…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου